นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน เรื่อง นางแตงอ่อน อักษรธรรม ๖ ผูก วัดมัชฌิมาวาส บ้านนานางวาน ต.ม่วงใหญ่ อ. โพธิ์ไทร จ.อุบลราชธานี ที่เมืองนครศรี เจ้าเมืองนามว่าพระยาโกศรี มเหสีนามว่า ทองแดง มีโอรสนามว่า มหาวงศ์ ท้าวมหาวงศ์ชอบกีฬาชนไก่ วันหนึ่งไปต่อไก่ในป่ากับขุนสี่คน คือ ขุนเครือ ขุนคาน ขุนเค่ง และขุนทุ่มภู่ ได้ธิดาจรเข้ชื่อนางแตงอ่อน ผู้มีรูปกายเป็นมนุษย์มาเป็นมเหสี นางแตงอ่อนประสูติโอรส เมื่อท้าวมหาวงศ์ไปคล้องช้างในป่า นางจึงถูกหมู่มเหสีทั้งหลายเปลี่ยนโอรสของนางเป็นจรเข้ และโอรสจริงเอาไปลอยน้ำ เทพธิดาจึงนำไปเลี้ยงไว้บนสวรรค์ และตั้งชื่อว่า สุริยง นางแตงอ่อนถูกสามีขับไล่ออกจากเมืองเพราะประสูติโอรสเป็นจรเข้ นางแตงอ่อนกลับไปเมืองนาคพบกุมภาพี่ชายปกครองเมืองนาคสืบต่อจากบิดา พี่ชายรู้ข่าวด้วยความสงสาร กุมภามอบเมืองให้กอระกันผู้น้องชายปกครองต่อ ส่วนตนกับแตงอ่อนได้บวชเป็นฤาษี เพื่อเรียนวิชาไว้แก้แค้นมหาวงศ์ ซึ่งขับไล่น้องสาวตน สุริยงได้ศึกษาวิชาการต่างๆ และได้ลงมาพบว่ามารดาตนถูกยักษ์ลักพาตัวไป ได้ตามมารดาคืน และรบกับยักษ์จนได้ชัยชนะ สุริยงได้นางปทุมมา นางอินทะวงศ์ นางหยาดคำ และนางคำไหล เป็นภริยา ซึ่งยักษ์ได้ลักพามาไว้ สุริยงก็ได้พามารดากลับบ้านเมือง และครองเมืองนครศรีสืบมา