นิทานอีสป เรื่อง ชายพเนจรอกตัญญู ชายสองคนเดินทางพเนจรไปเรื่อยๆ เมื่อพบไม้พุ่มหนึ่ง จึงชวนกันหยุดพักใต้ร่มเงาของ พุ่มไม้ขณะนั้นเป็นเวลาเที่ยงวันที่เเดดร้อนจัด ชายคนหนึ่งเอนตัวลง นอน ใต้เงาไม้พลางเเหงนมองดูพุ่มไม้เเล้ว กล่าวว่า"ไม้พุ่มนี้ไม่มีผลให้เรากินเลยนะ"อีกคนก็เอ่ยบ้างว่า"จริงด้วย ไม้พุ่มนี้ช่างไร้ประโยชน์เสียจริงๆ" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนโง่เเละคนชั่วมักเป็นคนอกตัญญ”