นิทาน เรื่อง ของขวัญปีใหม่จากนางฟ้า

นิทาน เรื่อง ของขวัญปีใหม่จากนางฟ้า

วันหนึ่งในขณะที่เด็กชายตัวน้อยสองคนกำลังเล่นกันอยู่นั้น    ทันใดนั้นได้มีนางฟ้าปรากฏกายขึ้นมาต่อหน้าของพวกเขา   และกล่าวว่า  “ฉันจะมอบของขวัญปีใหม่ให้กับพวกเธอ”
นางฟ้าจึงได้หยิบห่อของขวัญขึ้นมาและมอบให้กับเด็กแต่ละคนจากนั้นก็หายตัวไปในทันที

 	คาร์ลและฟิลลิปได้เปิดห่อของขวัญขึ้นมาและพบว่าข้างในหีบห่อของขวัญนั้นมีเล่มหนังสือที่แสนสวยงามอยู่สองเล่ม   และหน้าของหนังสือนั้นมีแต่ความสะอาดบริสุทธิ์เป็นหน้าสีขาวดุจดั่งหิมะแรกตกในยามฤดูหนาว

     	หลายเดือนผ่านไป  นางฟ้าได้กลับมาหาเด็กชายตัวน้อยทั้งสองอีกครั้งหนึ่ง  "ฉันได้นำหนังสือเล่มใหม่มาให้กับเธอ"  เธอบอกว่า  "และเราจะนำหนังสือเล่มเก่าที่ได้รับในครั้งแรกกลับคืนไปสู่พ่อแห่งกาลเวลาซึ่งท่านเป็นผู้ส่งหนังสือเหล่านี้มาให้กับพวกเธอ." 

 	“ขอให้ฉันเก็บหนังสือเล่มเดิมไว้นานอีกหน่อยจะได้ไหม”  ฟิลิปถาม  "ฉันแทบจะคิดถึงมันเมื่อไม่นานมานี้ ฉันต้องการที่จะวาดบางสิ่งบางอย่างลงไปในหน้าสุดท้ายของหนังสือที่เปิดอยู่ “ไม่ได้”  นางฟ้ากล่าว  “ฉันต้องนำมันกลับไปแปรเปลี่ยนคืนสู่สภาพเดิมที่เป็นมา”  "ถ้างั้น ฉันก็หวังว่าฉันสามารถที่จะอ่านมันอย่างคร่าวๆสักครั้งหนึ่งได้ไหม  “คาร์ลบอกว่า  "ที่ผ่านมาฉันเห็นมันเพียงหน้าเดียวในเวลาหนึ่งเท่านั้น และเมื่อเปิดหน้าต่อไปนั้น  มันจะพลิกหน้าไปอย่างรวดเร็ว  และฉันไม่เคยได้เปิดหนังสือได้เกินกว่าหนึ่งหน้าในแต่ละวัน   เธอลองมองไปที่หนังสือของเธอซิ"นางฟ้ากล่าว " และฟิลิปก็มองไปที่หนังสือของเขา"   และนางฟ้าก็ได้จุดไฟตะเกียงเงินดวงน้อยๆสองดวงสำหรับพวกเขา   ด้วยแสงของตะเกียงทำให้เขาทั้งสองได้เห็นหน้าหนังสือที่เธอกำลังเปิดขึ้นมา    เด็กชายจ้องมองดูด้วยความประหลาดใจ   มันเป็นไปได้หรือว่า  หนังสือเหล่านี้มันเป็นหนังสือเทพนิยายที่เธอให้ไว้เมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมา  หน้าหนังสือที่สะอาดบริสุทธิ์  หน้าหนังสือที่เป็นขาวสะอาดบริสุทธิ์และสวยงามดุจดั่งหิมะแรกตกยามฤดูหนาวนั้นมันหายไปไหนแล้ว   ตอนนี้มันมีแต่หน้าหนังสือที่น่าเกลียดที่สกปรกเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยด่างสีดำๆและรอยขีดข่วนอยู่บนหนังสือ   ในขณะที่หน้าหนังสือหน้าถัดไปได้แสดงถึงรูปภาพเล็กๆที่น่ารัก    บางหน้าหนังสือได้ถูกตกแต่งประดับประดาไว้ด้วยสีเงินและสีทองอย่างหรูหราสวยงาม   และมีดอกไม้อื่นๆที่สวยงามประดับอยู่ ทอทาบด้วยสายรุ้งที่อ่อนโยนที่มีความสดใสและบอบบาง    แต่ถึงแม้ว่าหน้าหนังสือที่มันสวยงามที่สุดของหน้ากระดาษก็ยังมีรอยด่างที่น่าเกลียดและรอยขีดข่วน  คาลร์และฟิลิปส์มองลงไปในหนังสือเทพนิยายหน้าสุดท้าย   "ใครทำแบบนี้?  พวกเขาถาม  "ทุกหน้ากระดาษที่เคยเป็นสีขาวสวยงามและไม่มีรอยตำหนิในขณะที่เราเคยเปิดมัน   ณ บัดนี้มันไม่มีช่องว่าง แม้แต่ช่องเดียวในหนังสือ   "ฉันจะอธิบายบางส่วนในรูปภาพให้พวกเธอฟัง?"  นางฟ้ากล่าว พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆต่อเด็กน้อยทั้งสอง "ดูซิ, ฟิลลิป, ก้านของดอกกุหลาบที่กำลังออกดอกสวยงามในหน้าหนังสือหน้านี้เกิดขึ้นยามเมื่อเธอยอมให้เด็กเล็กๆเหล่านั้นมาเล่นของเล่นของเธอ  และนกที่สวยงามนี้มันดูราวกับว่ามันกำลังร้องเพลงด้วยเสียงเพลงอันไพเราะด้วยพลังทั้งหมดของมัน      มันจะไม่เกิดขึ้นเลยในหน้านี้ถ้าหากว่าเธอไม่พยายามที่จะเป็นเด็กที่มีความเมตตาและความสุภาพเรียบร้อยในทุกๆวัน  แทนการทะเลาะเบาะแว้งแก่งแย่งกัน    แต่ว่าอะไรล่ะที่ทำให้เกิดจุดด่างพร่อยนี้ขึ้นมา  ฟิลิปป์ถาม "ที่เป็นเช่นนี้  "นางฟ้ากล่าวอย่างเสียใจว่า;   ที่เป็นเช่นนี้นั้นมันเกิดมาจากการที่เธอพูดโกหกในแต่ละวัน  และเมื่อใดที่เธอไม่เชื่อฟังแม่." รอยเปื้อนทั้งหลายรอยขีดข่วนทุกรอยที่มองดูช่างน่าเกลียดในหนังสือ ของเธอและของคาล์นี้ มันเกิดขึ้นในยามที่เธอซุกซน สิ่งที่สวยงามในหนังสือของเธอมันจะกลับกลายมาสวยงามและดีเหมือนเดิมเมื่อเธอเป็นเด็กดี "โอ้ ถ้าอย่างนั้นขอหนังสือเล่มเก่ากลับมาให้พวกเราอีกครั้งได้ไหม"  ฟิลลิปและคาร์ลว่า  มันไม่สามารถจะเป็นเช่นนั้นได้หรอก "นางฟ้ากล่าวว่า "ดูซิ เพราะว่าวันที่มันเป็นของปีนี้   และบัดนี้จำเป็นที่จะต้องนำมันกลับไปสู่ตู้หนังสือของพ่อแห่งกาลเวลา แต่ว่าฉันได้นำหนังสือเล่มใหม่มาแทนที่ให้เธอแต่ละคนด้วย   หวังว่า  เธอจะสามารถทำหนังสือเล่มนี้ให้มันสวยงามกว่าหนังสือเล่มอื่นๆ " พูดจบแล้ว   เธอหายตัวไป   ปล่อยให้เด็กชายทั้งสองอยู่ตามลำพัง  แต่คงเหลือหนังสือเล่มใหม่ที่อยู่ในมือที่เปิดไว้เฉพาะหน้าแรก และด้านปกหลังของหนังสือเล่มนี้  ถูกเขียนด้วยตัวหนังสือสีทองมีคำว่า  “สำหรับการเริ่มต้นปีใหม่”