นิทาน เรื่อง ของขวัญปีใหม่จากนางฟ้า วันหนึ่งในขณะที่เด็กชายตัวน้อยสองคนกำลังเล่นกันอยู่นั้น ทันใดนั้นได้มีนางฟ้าปรากฏกายขึ้นมาต่อหน้าของพวกเขา และกล่าวว่า “ฉันจะมอบของขวัญปีใหม่ให้กับพวกเธอ” นางฟ้าจึงได้หยิบห่อของขวัญขึ้นมาและมอบให้กับเด็กแต่ละคนจากนั้นก็หายตัวไปในทันที คาร์ลและฟิลลิปได้เปิดห่อของขวัญขึ้นมาและพบว่าข้างในหีบห่อของขวัญนั้นมีเล่มหนังสือที่แสนสวยงามอยู่สองเล่ม และหน้าของหนังสือนั้นมีแต่ความสะอาดบริสุทธิ์เป็นหน้าสีขาวดุจดั่งหิมะแรกตกในยามฤดูหนาว หลายเดือนผ่านไป นางฟ้าได้กลับมาหาเด็กชายตัวน้อยทั้งสองอีกครั้งหนึ่ง "ฉันได้นำหนังสือเล่มใหม่มาให้กับเธอ" เธอบอกว่า "และเราจะนำหนังสือเล่มเก่าที่ได้รับในครั้งแรกกลับคืนไปสู่พ่อแห่งกาลเวลาซึ่งท่านเป็นผู้ส่งหนังสือเหล่านี้มาให้กับพวกเธอ." “ขอให้ฉันเก็บหนังสือเล่มเดิมไว้นานอีกหน่อยจะได้ไหม” ฟิลิปถาม "ฉันแทบจะคิดถึงมันเมื่อไม่นานมานี้ ฉันต้องการที่จะวาดบางสิ่งบางอย่างลงไปในหน้าสุดท้ายของหนังสือที่เปิดอยู่ “ไม่ได้” นางฟ้ากล่าว “ฉันต้องนำมันกลับไปแปรเปลี่ยนคืนสู่สภาพเดิมที่เป็นมา” "ถ้างั้น ฉันก็หวังว่าฉันสามารถที่จะอ่านมันอย่างคร่าวๆสักครั้งหนึ่งได้ไหม “คาร์ลบอกว่า "ที่ผ่านมาฉันเห็นมันเพียงหน้าเดียวในเวลาหนึ่งเท่านั้น และเมื่อเปิดหน้าต่อไปนั้น มันจะพลิกหน้าไปอย่างรวดเร็ว และฉันไม่เคยได้เปิดหนังสือได้เกินกว่าหนึ่งหน้าในแต่ละวัน เธอลองมองไปที่หนังสือของเธอซิ"นางฟ้ากล่าว " และฟิลิปก็มองไปที่หนังสือของเขา" และนางฟ้าก็ได้จุดไฟตะเกียงเงินดวงน้อยๆสองดวงสำหรับพวกเขา ด้วยแสงของตะเกียงทำให้เขาทั้งสองได้เห็นหน้าหนังสือที่เธอกำลังเปิดขึ้นมา เด็กชายจ้องมองดูด้วยความประหลาดใจ มันเป็นไปได้หรือว่า หนังสือเหล่านี้มันเป็นหนังสือเทพนิยายที่เธอให้ไว้เมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมา หน้าหนังสือที่สะอาดบริสุทธิ์ หน้าหนังสือที่เป็นขาวสะอาดบริสุทธิ์และสวยงามดุจดั่งหิมะแรกตกยามฤดูหนาวนั้นมันหายไปไหนแล้ว ตอนนี้มันมีแต่หน้าหนังสือที่น่าเกลียดที่สกปรกเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยด่างสีดำๆและรอยขีดข่วนอยู่บนหนังสือ ในขณะที่หน้าหนังสือหน้าถัดไปได้แสดงถึงรูปภาพเล็กๆที่น่ารัก บางหน้าหนังสือได้ถูกตกแต่งประดับประดาไว้ด้วยสีเงินและสีทองอย่างหรูหราสวยงาม และมีดอกไม้อื่นๆที่สวยงามประดับอยู่ ทอทาบด้วยสายรุ้งที่อ่อนโยนที่มีความสดใสและบอบบาง แต่ถึงแม้ว่าหน้าหนังสือที่มันสวยงามที่สุดของหน้ากระดาษก็ยังมีรอยด่างที่น่าเกลียดและรอยขีดข่วน คาลร์และฟิลิปส์มองลงไปในหนังสือเทพนิยายหน้าสุดท้าย "ใครทำแบบนี้? พวกเขาถาม "ทุกหน้ากระดาษที่เคยเป็นสีขาวสวยงามและไม่มีรอยตำหนิในขณะที่เราเคยเปิดมัน ณ บัดนี้มันไม่มีช่องว่าง แม้แต่ช่องเดียวในหนังสือ "ฉันจะอธิบายบางส่วนในรูปภาพให้พวกเธอฟัง?" นางฟ้ากล่าว พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆต่อเด็กน้อยทั้งสอง "ดูซิ, ฟิลลิป, ก้านของดอกกุหลาบที่กำลังออกดอกสวยงามในหน้าหนังสือหน้านี้เกิดขึ้นยามเมื่อเธอยอมให้เด็กเล็กๆเหล่านั้นมาเล่นของเล่นของเธอ และนกที่สวยงามนี้มันดูราวกับว่ามันกำลังร้องเพลงด้วยเสียงเพลงอันไพเราะด้วยพลังทั้งหมดของมัน มันจะไม่เกิดขึ้นเลยในหน้านี้ถ้าหากว่าเธอไม่พยายามที่จะเป็นเด็กที่มีความเมตตาและความสุภาพเรียบร้อยในทุกๆวัน แทนการทะเลาะเบาะแว้งแก่งแย่งกัน แต่ว่าอะไรล่ะที่ทำให้เกิดจุดด่างพร่อยนี้ขึ้นมา ฟิลิปป์ถาม "ที่เป็นเช่นนี้ "นางฟ้ากล่าวอย่างเสียใจว่า; ที่เป็นเช่นนี้นั้นมันเกิดมาจากการที่เธอพูดโกหกในแต่ละวัน และเมื่อใดที่เธอไม่เชื่อฟังแม่." รอยเปื้อนทั้งหลายรอยขีดข่วนทุกรอยที่มองดูช่างน่าเกลียดในหนังสือ ของเธอและของคาล์นี้ มันเกิดขึ้นในยามที่เธอซุกซน สิ่งที่สวยงามในหนังสือของเธอมันจะกลับกลายมาสวยงามและดีเหมือนเดิมเมื่อเธอเป็นเด็กดี "โอ้ ถ้าอย่างนั้นขอหนังสือเล่มเก่ากลับมาให้พวกเราอีกครั้งได้ไหม" ฟิลลิปและคาร์ลว่า มันไม่สามารถจะเป็นเช่นนั้นได้หรอก "นางฟ้ากล่าวว่า "ดูซิ เพราะว่าวันที่มันเป็นของปีนี้ และบัดนี้จำเป็นที่จะต้องนำมันกลับไปสู่ตู้หนังสือของพ่อแห่งกาลเวลา แต่ว่าฉันได้นำหนังสือเล่มใหม่มาแทนที่ให้เธอแต่ละคนด้วย หวังว่า เธอจะสามารถทำหนังสือเล่มนี้ให้มันสวยงามกว่าหนังสือเล่มอื่นๆ " พูดจบแล้ว เธอหายตัวไป ปล่อยให้เด็กชายทั้งสองอยู่ตามลำพัง แต่คงเหลือหนังสือเล่มใหม่ที่อยู่ในมือที่เปิดไว้เฉพาะหน้าแรก และด้านปกหลังของหนังสือเล่มนี้ ถูกเขียนด้วยตัวหนังสือสีทองมีคำว่า “สำหรับการเริ่มต้นปีใหม่”