นิทานอีสป เรื่อง อนุภาพของนะโม

นิทานอีสป เรื่อง อนุภาพของนะโม

วันหนึ่งเด็กชายลูกคนขายฟืน ไปหาฟืนกับพ่อจนเย็น โดยใช้วัวเทียมเกวียนเป็นพาหนะจอดเกวียนไว้นอกเมืองใกล้ๆป่าช้า เผอิญวัวที่ปล่อยให้กินหญ้าไปติดวัวฝูงอื่นเข้าไปในเมือง พ่อของเขาจึงตามไปในเมือง พอดีประตูเมืองปิดพอดี เด็กน้อยนอนรอพ่ออยู่นอกกำแพงเมืองคนเดียว ท่ามกลางความมืด ผีได้ตัวปรากฏขึ้น ผีตนหนึ่งใจดี อีกตนหนึ่งผีใจร้าย ผีใจร้ายจับแขนเด็กออกมาจากใต้เกวียนเพื่อจับกิน ผีใจดีสงสารจึงห้ามไม่ให้ทำ เด็กที่นอนหลับสดุ้งตกใจพลางพูดว่า “นะโม พุทธัสสะ” ผีใจร้ายตกใจรีบปล่อยมือ ผีใจดีจึงให้ผีใจร้ายไปเอาถาดทองคำของพระราชาพร้อมอาหารมาป้อนเด็กโดยแปลงร่างเป็นพ่อแม่ ฝ่ายเด็กคิดว่าเป็นพ่อแม่จริงจึงกินแล้วนอนหลับสบาย ผีดีและผีร้ายได้เขียนหนังสือลับเฉพาะพระราชาอ่านได้คนเดียวเท่านั้น ข้างหลังถาดอาหารว่า “เด็กคนนี่ไม่ได้ขโมยถาดทองคำข้าผีสองตนไปนำมาเอง” เช้าวันรุ่งขึ้นเกิดโกลาหล พ่อครัวหาถาดทองคำใส่อาหารถวายพระราชาไม่พบ พระราชาสั่ง ปิดประตูเมืองค้นหาให้ทั่วค้นหานอกเมืองพบถาดทองคำอยู่ที่เกวียนพร้อมเด็ก ทหารจึงจับเด็กเข้าเฝ้าทันที พระราชาอ่านข้อความลับข้างหลังถาดจึงได้รู้ว่าเด็กไม่ได้ขโมยถาดไปแต่เป็นผีสองตน จึงปล่อยตัวเด็กไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พุทธคุณ เพียงคำว่า “นะโม ตัสสะ” ก็กันผีได้