|
บันเทิง |
นิยาย-เรื่องสั้น |
3236
นิทานอีสป เรื่อง ชาวนากับสุนัข
ชาวนาคนหนึ่งออกไปซ่อมรั้วหน้าบ้าน เสร็จแล้วรีบเดินตรงไปที่โคนต้นไม้ใหญ่
ซึ่งเขาปล่อยให้ลูกน้อยนอนอยู่คนเดียวบนเบาะเล็กๆ เขาเห็นรอยเลือดสีแดงสดๆบนเบาะสีขาว เขาเสียใจและโกรธแค้นมาก สุนัขของเขานอนหายใจแขม่วๆตามตัวเต็มไปด้วยเลือด เขาเห็นดั้งนั้นไม่ได้ทันคิดอะไร รีบวิ่งไปเอาขวานมาฟันที่สุนัขเต็มแรง มันตายทันที แล้วเขาก็วิ่งเพ่นพล่านเดินหาลูก ซึงเข้าใจว่าสุนัขคงกัดลูกตายเสียแล้ว ทันใดนั่นเขาก็ได้ยินเสียงเด็กร้องข้างกอไม้แห่งหนึ่ง เขาเห็นลูกกำลังดินร้องด้วยความตกใจ ข้างตัวเด็กมีงูเหลือมนอนตายอยู่เขาจึงค่อยๆลำดับเหตุการณ์ เมื่อรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เขาก็รู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูกที่เขาฆ่าสุนัขที่ซื่อสัตย์ของเขาเสียแล้ว โดยทีมันไม่มีความผิดอะไรเลย ยิ่ง กว่านั่นมันยังได้ต่อสู้กับงูเหลือมเพื่อปกป้องลูกของเขาให้พ้นความตาย แล้วมันต้องมาตายไปเพราะความเข้าใจผิดของเขาเอง เขาเศร้าโศกเสียใจมากทีj ไม่คิดหน้าคิดหลังให้รอบคอบเสียก่อนที่จะตัดสินใจ ทำอะไรลงไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกระทำสิ่งใดด้วยอารมณ์มักจะเกิดผลเสีย
