นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน เรื่อง เซียงเมี่ยง

นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน เรื่อง เซียงเมี่ยง

อักษรธรรม ๑ ผูก วัดนามึน ต.ในเมือง อ.เมือง จ. อุบลราชธานี

           เซียงเมี่ยงเป็นนิทานเจ้าปัญญาที่มีการเล่าสืบต่อกันมาเป็นสำนวนต่างๆ แล้วแพร่ กระจายไปทั่วเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เฉพาะสำนวนของภาคอีสานนั้นมีหลายสำนวน แต่พอสรุปเรื่องได้ว่า กษัตริย์องค์หนึ่งครองเมืองสียุดทิยา มเหสีประสูติพระโอรสแต่โหรทำนายว่า จะเลี้ยงยาก ต้องหาเด็กที่เกิดวันเดียวกันมาเลี้ยงด้วย  จึงไปขอลูกนางคำฮางซึ่งเกิดวันเดียวกันมาเลี้ยงร่วมกัน โดยให้นางสนมเป็นคนเลี้ยง เมื่อโตขึ้นจึงถวายตัวเป็นมหาดเล็ก  และมีช่วงหนึ่งได้ออกบวชแล้วก็สึกออกมารับใช้กษัตริย์ต่อไป

      	ส่วนเนื้อเรื่องที่แสดงถึงความเป็นเจ้าปัญญาของเซียงเมี่ยงนั้นมีเป็นตอนๆ เช่น 

เซียงเมี่ยงเลี้ยงน้อง เซียงเมี่ยงเก็บหมาก เซียงเมี่ยงกินข้ออ้อยจนเกิดมีปัญญาเหนือกว่าคนอื่น   ลองปัญญากับสมภาร   พนันกับลาวส่งเมี่ยง  เซียงเมี่ยงแต่งงาน (เลือกคู่)  ให้ยาดีแก่พระราชา  พระราชาแกงแร้งให้เซียงเมี่ยงกิน  เซียงเมี่ยงหลอกพระยาเลียขี้แร้ง พระราชาให้นางสนมเล่นออกไข่    เซียงเมี่ยงติเรือนพระราชา  เซียงเมี่ยงติช้างพระยา  พระราชาให้ไปหาปากง่าม    เซียงเมี่ยงหลอกพระยาลงหนองน้ำ พระราชาให้ไปหาผ้าลายตีนแต้ม  เซียงเมี่ยงหลอกดูก้นสมภาร  พระราชาสั่งให้เซียงเมี่ยงล่วงหน้าไปก่อน   พระราชาสั่งให้มาก่อนไก่  เซียงเมี่ยงขอที่เท่าแมวดิ้นตาย  เซียงเมี่ยงขอเงินหนึ่งบาท  พระราชาให้นางสนมไปอุจจาระรดเรือนเซียงเมี่ยง   เจ้าต่างเมืองมาท้าชนหัวล้าน ภรรยาบอกให้เซียงเมี่ยงหาเงิน  เซียงเมี่ยงทายใจเสนา เซียงเมี่ยงหลอกให้ดมตด  เซียงเมี่ยงทายว่าพระราชาจะตายใน ๗ วัน เซียงเมี่ยงตอบปัญหากับราชครูเมืองตานี  เซียงเมี่ยงแก้มือศึกเมืองปัญจานคร  พระราชาให้เซียงเมี่ยงไปเก็บพริก เซียงเมี่ยงกองก้นรับเสด็จ     เซียงเมี่ยงชนวัว เซียงเมี่ยงชนไก่  เซียงเมี่ยงสานตะกร้าในน้ำ  เซียงเมี่ยงกู้เงินจะใช้คืนในสองเดือน  เซียงเมี่ยงเอาเปรียบเณรน้อยในเรือ  เณรน้อยแก้แค้นเซียงเมี่ยง     เซียงเมี่ยงถูกยาเบื่อตาย กระดูกเซียงเมี่ยงทำพิษแก่แม่หม้าย  เป็นต้น  (ยังมีอื่นๆ อีก แตกต่างกันบ้าง)