นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน เรื่อง เซียงเมี่ยง อักษรธรรม ๑ ผูก วัดนามึน ต.ในเมือง อ.เมือง จ. อุบลราชธานี เซียงเมี่ยงเป็นนิทานเจ้าปัญญาที่มีการเล่าสืบต่อกันมาเป็นสำนวนต่างๆ แล้วแพร่ กระจายไปทั่วเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เฉพาะสำนวนของภาคอีสานนั้นมีหลายสำนวน แต่พอสรุปเรื่องได้ว่า กษัตริย์องค์หนึ่งครองเมืองสียุดทิยา มเหสีประสูติพระโอรสแต่โหรทำนายว่า จะเลี้ยงยาก ต้องหาเด็กที่เกิดวันเดียวกันมาเลี้ยงด้วย จึงไปขอลูกนางคำฮางซึ่งเกิดวันเดียวกันมาเลี้ยงร่วมกัน โดยให้นางสนมเป็นคนเลี้ยง เมื่อโตขึ้นจึงถวายตัวเป็นมหาดเล็ก และมีช่วงหนึ่งได้ออกบวชแล้วก็สึกออกมารับใช้กษัตริย์ต่อไป ส่วนเนื้อเรื่องที่แสดงถึงความเป็นเจ้าปัญญาของเซียงเมี่ยงนั้นมีเป็นตอนๆ เช่น เซียงเมี่ยงเลี้ยงน้อง เซียงเมี่ยงเก็บหมาก เซียงเมี่ยงกินข้ออ้อยจนเกิดมีปัญญาเหนือกว่าคนอื่น ลองปัญญากับสมภาร พนันกับลาวส่งเมี่ยง เซียงเมี่ยงแต่งงาน (เลือกคู่) ให้ยาดีแก่พระราชา พระราชาแกงแร้งให้เซียงเมี่ยงกิน เซียงเมี่ยงหลอกพระยาเลียขี้แร้ง พระราชาให้นางสนมเล่นออกไข่ เซียงเมี่ยงติเรือนพระราชา เซียงเมี่ยงติช้างพระยา พระราชาให้ไปหาปากง่าม เซียงเมี่ยงหลอกพระยาลงหนองน้ำ พระราชาให้ไปหาผ้าลายตีนแต้ม เซียงเมี่ยงหลอกดูก้นสมภาร พระราชาสั่งให้เซียงเมี่ยงล่วงหน้าไปก่อน พระราชาสั่งให้มาก่อนไก่ เซียงเมี่ยงขอที่เท่าแมวดิ้นตาย เซียงเมี่ยงขอเงินหนึ่งบาท พระราชาให้นางสนมไปอุจจาระรดเรือนเซียงเมี่ยง เจ้าต่างเมืองมาท้าชนหัวล้าน ภรรยาบอกให้เซียงเมี่ยงหาเงิน เซียงเมี่ยงทายใจเสนา เซียงเมี่ยงหลอกให้ดมตด เซียงเมี่ยงทายว่าพระราชาจะตายใน ๗ วัน เซียงเมี่ยงตอบปัญหากับราชครูเมืองตานี เซียงเมี่ยงแก้มือศึกเมืองปัญจานคร พระราชาให้เซียงเมี่ยงไปเก็บพริก เซียงเมี่ยงกองก้นรับเสด็จ เซียงเมี่ยงชนวัว เซียงเมี่ยงชนไก่ เซียงเมี่ยงสานตะกร้าในน้ำ เซียงเมี่ยงกู้เงินจะใช้คืนในสองเดือน เซียงเมี่ยงเอาเปรียบเณรน้อยในเรือ เณรน้อยแก้แค้นเซียงเมี่ยง เซียงเมี่ยงถูกยาเบื่อตาย กระดูกเซียงเมี่ยงทำพิษแก่แม่หม้าย เป็นต้น (ยังมีอื่นๆ อีก แตกต่างกันบ้าง)