นิทานอีสป เรื่อง นกกระเรียนกับหมาป่า นกกระเรียนเห็นหมาป่านอนดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวดที่กลางป่า จึงเข้าเข้าไปถาม ไถ่อย่างเวทนาว่า"เจ้าเป็นอะไรหรือ""ข้ากลืนชิ้นเนื้อเข้าไป กระดูกติดคอข้า ทำอย่างไรก็ไม่ออก"หมาป่าบอกเเล้วก็ขอร้องให้นกกระเรียนช่วยตนด้วย เเล้วตน จะให้รางวัลอย่างงามเป็นการตอบเเทนนกกระเรียนจึงยื่นคออันยาวเรียวของมันเข้าไปในปากหมาป่า เเละสามารถล้วงเอากระดูกออกมาได้สำเร็จ เมื่อนกกระเรียนทวงถามถึงรางวัล หมาป่าก็คำรามว่า"ข้าไม่งับคอเจ้าขาดตายก็ดีเเล้ว ยังจะมาเอาอะไรจากข้าอีก เล่า" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนเลวมักไม่เห็นความดีของผู้อื่น”