นิทานอีสป เรื่อง หมาในรางหญ้า หมาตัวหนึ่งเข้าไปนอนอยู่ในรางหญ้าของวัว เมื่อวัวกลับมาจะเข้าไปกินหญ้า หมาซึ่งนอนหลับสบายอย่างมีความสุขในรางหญ้าของวัว จึงกระโดดขึ้นด้วยความโกรธส่งเสียงดังคำรามลัน มันโกรธมากที่วัวมารบกวนการนอนของมัน จึงส่งเสียงดังว่า “เจ้าถือดีอย่างไรจึงมาปลุกข้า” พูดพลางกระโดดออกจากรางหญ้าเข้างับวัว วัวหลบทันแล้วกล่าวว่า “ก็เจ้ามานอนในรางหญ้าของข้า ข้าจะกินหญ้า เจ้าหลีกไปให้พ้น” เจ้าหมาเกเรไม่ยอมหลีกไป กลับส่งเสียงเห่าวัว วัวรำคาญจึงเดินเลียงไป พลางบ่นว่า“เจ้าหมาเกเร กินหญ้าไม่เป็นแล้วยังมาว่าเจ้าของเขาเสียอีก” นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ไม่ควรหวงสิ่งของของคนอื่นไว้เป็นของตน