| บันเทิง | นิยาย-เรื่องสั้น | 6308

ตอนจบ สามีตีตรา

สายน้ำผึ้งตัดสินใจครั้งสุดท้ายว่าถ้าเธอจะต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็นกะรัตก็ไม่ควรจะอยู่ดีมีสุข...สายน้ำผึ้งสะกดรอยตามกะรัตไป เมื่อเห็นว่ากะรัตอยู่คนเดียว สายน้ำผึ้งที่แอบซุ่มอยู่ก็ดำน้ำออกไปแล้วทำทีเหมือนคนกำลังจะจมน้ำอยู่ในทะเล กะรัตเห็นตกใจ ร้องให้คนช่วยก็ไร้เงาผู้คนจึงตัดสินใจว่ายน้ำออกไป ขณะกะรัตดึงร่างสายน้ำผึ้งขึ้นมา จึงพบแต่รอยยิ้มอาฆาต และคำพูดแสดงความเกลียดชัง คลั่งแค้น กะรัตที่ไม่ทันระวังตัว ถูกสายน้ำผึ้งกดน้ำอย่างแรงจนกะรัตจมดิ่งลงไป สายน้ำผึ้งยิ้มสะใจก่อนว่ายน้ำหนีจากเหตุการณ์ จึงไม่ทันเห็นพิศุทธิ์ที่รู้ความจริงจากบัญชาว่ากะรัตนั้นรักเขาด้วยหัวใจ จึงตามมาเพื่อปรับความเข้าใจ ทำให้พิศุทธิ์มาเห็นเหตุการณ์และเข้าช่วยกะรัตไว้ แต่พิศุทธิ์ก็ต้องตกใจแทบช็อก เมื่อพบว่ากะรัตไม่หายใจเสียแล้ว พิศุทธิ์รีบพาตัวกะรัตไปโรงพยาบาล ระหว่างทาง เขาร้องขอชีวิตของกะรัตคืนมา พรํ่าบอกรักกะรัตเป็นร้อยครั้ง พิศุทธิ์เหมือนตายทั้งเป็นเมื่อคิดว่าจะต้องสูญเสียกะรัตไป แต่แล้วโชคชะตาก็ไม่ใจร้ายกับเขาจนเกินไปนัก ขณะที่เขาบอกรัก และขอคำรักจากกะรัต กะรัตก็ตื่นลืมตา พ้นจากอาการหยุดหายใจชั่วขณะ







พิศุทธิ์กอดกะรัตไว้แนบอก ร้องไห้ดีใจที่ได้กะรัตกลับคืนมา กะรัตเองที่ผ่านความตายและความสูญเสีย รู้สึกตื้นตันที่เกิดมาได้รับความรักจากผู้ชายแสนดีอย่างพิศุทธิ์ งานฉลองการเริ่มต้นขึ้น ชีวิตคู่ของทั้งสองถูกจัดขึ้นอีกครั้งท่ามกลางความยินดีของทุกคน พร้อม ๆ กับการรับรู้ว่าสายน้ำผึ้งถูกจับตัวไปดำเนินคดีฐานพยายามฆ่า ส่วนลูกชายคนเดียวของสายน้ำผึ้ง ก็อยู่ในความอุปการะของรสสุคนธ์ โดยมีกะรัตและพิศุทธิ์คอยให้ความช่วยเหลืออยู่ห่าง ๆ พิศุทธิ์และกะรัตจดทะเบียนสมรสกันอีกครั้ง...แต่ด้วยความรู้สึกที่ต่างจากครั้งแรก... เพราะการจดทะเบียนครั้งนี้ เป็นการจดทะเบียนเพื่อแสดงว่าทั้งสองคือบุคคลคนเดียวกัน มิใช่การตีตราแสดงความเป็นเจ้าของเหมือนที่ผ่านมา