นิทานเรื่อง กระต่ายเจ้าปัญญา

	นิทานเรื่อง กระต่ายเจ้าปัญญา

	คนในสมัยก่อนมักเชื่อเรื่องความฝัน ถ้าคืนไหนฝันอย่างไรตื่นขึ้นมาก็เป็นจริงจามที่ฝัน เช่น ฝันว่าได้กินอะไรพอตื่นขึ้นมาก็ได้กินของสิ่งนั้นดังที่ฝันไว้

	ในคืนวันหนึ่ง เสือตัวหนึ่งได้ได้นอนหลับตลอดทั้งคืนอันยาวนานด้วยความสุข และฝันว่าได้กินช้าง ครั้นรุ่งเช้าเสือจึงได้เดินทางไปพบช้างแล้วเล่าความฝันของตนให้ช้างฟังว่า เมื่อคืนตนฝันว่าได้กินเนื้อช้าง ช้างได้ฟังดังนั้นรู้สึกตกใจเป็นอันมากเพราะกลัวจะถูกเสือจับกิน ช้างจึงเดินร้องไห้ไปอย่างไร้จุดหมาย จนกระทั่งได้พบกับกระต่าย กระต่ายรู้สึกสงสัยที่เห็นช้างเดินร้องไห้เช่นนี้ ซึ่งโดยปกติแล้วช้างจะเป็นผู้ที่มีความทรหดอดทน และมีเรี่ยวแรงมากมายมหาศาล ครั้งนี้คงมีเหตุการณ์ที่ไม่สู้ดีเกิดขึ้นกับช้างก็เป็นได้ กระต่ายจึงถามช้างว่า

	กระต่าย : พี่ช้างเป็นอะไรถึงเดินร้องไห้มาเช่นนี้ พี่ช้างบอกกระต่ายได้ไหม

	ช้าง : เสือเล่าว่า เสื่อฝันว่าได้กินช้าง ช้างกลัวตายจึงร้องไห้

	กระต่ายได้ฟังนั้นจึงรีบกระโดดตามไปจนพบเสือ

	กระต่าย : จริงหรือเปล่าที่เสือฝันว่าได้กินเนื้อช้าง

	เสือตอบว่า : จริง จริงนะซิ ฝันเมื่อคืนเอง เป็นความฝันที่นำโชคลาภมาให้อย่างวิเศษที่สุดเลย

	กระต่ายได้ฟังคำยืนยันจากปากเสือตัวที่ช้างเล่าให้ฟังแล้วรู้สึกสงสารช้างมาก กระต่ายคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะหาทางช่วยชีวิตช้างให้พันจากการเป็นอาหารของเสือได้ ในที่สุดกระต่ายจึงออกปากเชิญเสือกับช้างให้เดินทางไปพบเจ้าป่าด้วยกัน เพื่อจะให้เจ้าป่าเป็นผู้ตัดสินปัญหานี้ ในขณะที่เดินทางไปพบกับเจ้าป่านั้น ต่างก็เหนื่อยอ่อนจึงพากันหยุดพักใต้ต้นไม้ สักครู่หนึ่ง มีลมพัดมาอ่อน ๆ ทำให้กระต่าย ช้าง และเสือสดชื่น เพียงชั่วครู่กระต่ายก็เผลอหลับไปอย่างง่ายดาย มารู้สึกตัวอีกครั้งหนึ่งเมื่อกระต่ายได้พัดตกลงมาจากกิ่งไม้ พร้อมกับร้องตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า ตอนที่กระต่ายนอนหลับไปเมื่อสักครู่นี้กระต่ายฝันดีมาก เจ้าป่าจึงถามกระต่ายว่า กระต่ายฝันว่าอะไร กระต่ายเล่าความฝันให้ฟังว่า ที่กระต่ายฝันไปนั้นได้ฝันว่ากระต่ายได้มีความสัมพันธ์กับบรรดาเมียของเจ้าป่าทุกตัวมาเป็นเมียของกระต่าย เจ้าป่ากำลังตกใจกับความฝันของกระต่าย ทันใดนั้นกระต่ายจึงได้ถามเจ้าป่าในทันทีว่า เจ้าป่าจะยอมยกเมียของเจ้าป่าให้มาเป็นเมียของกระต่ายหรือไม่

	เจ้าป่าโกรธมาก ได้ตะคอกใส่หน้ากระต่ายว่า เมียทั้งหลายของข้าใครอย่าแตะต้องเป็นอันขาด ไม่เช่นนั้นต้องต่อสู้กันจนถึงชีวิต ถ้าข้าไม่ตายเอ็งอย่านึกฝันไปเลยเจ้ากระต่ายน้อย กระต่ายรีบต่อรองกับเจ้าป่าด้วยความรวดเร็วว่า ถ้าเจ้าป่าไม่ยอมยกเมียให้ข้า ข้าก็ไม่ยอมยกช้างให้เป็นอาหารเสือเช่นเดียวกัน ในที่สุดช้างก็รอดพ้นจากการเป็นอาหารของเสือ เพราะปัญญาอันแหลมคมของเจ้ากระต่ายน้อยตัวนี้

	ที่มา : สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคอีสาน เล่ม 1(หน้า 68),5 ธันวาคม 2542